en de bomen worden geel.
ik weet niet goed wat zeggen,
want de trein die gaat zo snel.
het beeld is vaag,
het beeld is flou,
ik zie wel duizend strepen.
bevroren moerassen,
een regenboog, wel duizend
kraaien in de lucht.
de koffie is op, het water is
lauw, mijn dagboek is leeg.
ik zit bij mijn raam, ik kijk
naar de bomen, strepen in
een heuvellandschap.
het wordt steeds kouder, pauline,
maar de hemel is nog helder.
No comments:
Post a Comment