(…) een taal van weinig spreken, maar van veel zeggen. de kunst van de onderstroom hebben wij te pakken. wij spreken en herhalen, wij bieden aan en zeggen ja en we weten dat het goed is. dat de dingen ongezegd van tel zijn. dat ge veilig zijt. die ja, met koffie en een krant, en een dagen oude kater zegt het alles. en dan klinken de klokken van de torens, en de meeuwen schreeuwen voort. de zwemmer zwemt en de leie, schone plas, die vaart en schrijdt door het land in 't westen, het land dat ons bindt. een land van knikken en zwijgen en weten dat ge veilig zijt,
ja.
No comments:
Post a Comment