12072010

Dat de regens zijn gekomen is niet zo gek. De wolken kwamen van over de grens, en pakten zich samen boven het station. Het zand vloog op en de mensen schuilden samen. De bomen dansten, maar de takken wilden niet mee. Een krampachtig NEE zwiepte door de lucht, op de sporen, op de daken van de stad. Het stof en de ozon sneden in mijn wezen, in de voegen van de straat. Het huis is koel en goed, en de auto's glijden voorbij. De hemel is wit, maar de donder blijft kraken. Laatst daverden de ruiten van 't huis, toen ik naar een zwart-wit film keek. Een goede film, met mooie beelden en goed belichte vrouwenkapsels. Het licht, dat bleef maar kraken. Het duurt niet lang meer voor ik ga. Alle flessen zijn leeg, de vrienden bezocht, ook jij (dat schrijf ik je nu, ik ga je straks bezoeken) De regens blijven komen. Après moi, le déluge.