Haar armen hangen neer, als verwelkte
tulpen in een vaas. Een kanten kolletje
omlijst haar hals. De mist trekt weg, een
vader blijft achter. Een bed van kant,
van paars, van wit en roze.
Vader
Nora? Nora, kind. Toe!
(Schudt dochter even maar houdt snel op.)
Dit is mijn dochter niet. Mijn dochter is geen
karkas. Geen gevlekt lijk, geen verdord stuk
vel. Dit is geen vlinder, maar en slang. Langs
stenen geschuurd en door grind gewroet.
Kind toch, Nora.
(Gaat af.)
Nora
(Losgelaten als een spoor in de wind
Uitgestoten
Koralen schieten wortel, de kalk verhardt,
de vissen schuilen tussen anemonen, klaar
voor bevruchting.
Bloemknoppen springen open, barsten uit
in een nooit gezien niets.
Niets angstaanjagends, maar bevrijdend.
Stampers, Meeldraden zwaar met gelatine
bollen, eitjes, zaad.)
Ik vlieg!
(Zintuigloos
Geen kleur, geen geluid
maar extase, bevrijding.)
Zindering! Ik voel schokken. Mijn lijf
schudt, trekt samen! Het spasme blijft
maar duren! Mijn slagaders kloppen,
slaan wild in mijn lijf!
Ga verder! Meer! De sappen zwellen,
Orgie! Ik ben niet alleen, puur gevoel,
zinnelijk genot.
Een rush! Sensaties! Onbekend!
(Stoffen wapperen. Zwaar fluweel,
koele zijde. Mousseline en brokaat.
Linnen vlaggen in wit en zwart. Rode
Kruisen, halve manen, gouden sterren.)
Kevers vliegen uit, kraken, zwermen!
Zwermen kevers! Vogels, horden zebra's,
paarden en giraffen. Ik word omringd,
omhelsd! Mijn drang! Mijn leven!
Mijn dood! Ik-Ben-Niet-Alleen!
(Zalmen paaien, kuiten zonder wezen
Roes Wind Niets Extase Vrij
Ranonkels ontpoppen, springen, schieten
Kogels Koralen ontploffen Oceanen onstaan.)
Conceptie!
No comments:
Post a Comment